دلم برات تنگ شده، خیلی

########

هیچوقت نمیخواستم اینو بگم ولی خیلی سختی کشیدم و کم آوردم، همین

من نتونستم از عاشقیم لذت ببرم، همش استرس، همش مشکل، همش توقع و چشم هایی که امیدشون به من بود، گیر کردم بین علاقم به تو و خانوادم و هزار داستان دیگه، فقط انتخابم خانوادم بود چون کسی رو جز من ندارن و باید گوشه ای ازین زندگی رو میگرفتم و خودم و تویی که همه دنیامی رو فدا میکردم،  هیچی برای  یه پسر بدتر از جیب خالی نیست ولی این قسمت عوض نشد و من زیر این فشار له دارم میشم، 8 سال میگذره که برای گذروندن زندگی دوندگی دارم اما.. راستش خواستم جات رو پر کنم، تلاش کردم ولی نشد، آدمای دیگه نمیتونن لبخند رو لبام بیارن و فقط بیشتر از خودم بدم اومد، خیلی جالب نیست که آدم از خودش هم احساس خوبی نداشته باشه اما مجبور هستم، من زندگی کردن رو سخت مجبورم و فدا کردن خیلی چیزها رو، چشمای مادرم رو میبینم که غصه داره از دیدن من، صدام درنمیاد و الکی میخندم که غصه نخوره اما میبینم که اون جای منم داره غصه زندگیمو میخوره و واقعا داره  دیر میشه برای رسیدنم به یه زندگی ساده، فقط اشتباه کردم، اشتباه کردم که توضیح بهت ندادم

این پیشنویس بود و نصفه شبی نوشتم و فقط یکم درد و دل بود چون اینجا امن ترین جاست که ردی از من واقعی وجود نداره و خونده نمیشم و در نهایت رضایتی از خودم و احوالاتم ندارم، خیلی خستم خیلی، خدایا خودت کمکی کن نزار این مو هم پاره بشه و شاهد بودی چقدر تلاش کردم