آمدی، آمــدنت حالِ مرا ریخت به هم ..

یک نگاهت، همه فلسفه را ریخت به هم 

آمـدی و دلِ مـن سخــت در این اندیشــه؛

آن همه منطق و قانون چرا ریخت به هم؟؟

قاضیِ عادلِ قصه به نگاهت دل باخت !!

یک نگه کردی و یک دادسرا ریخت به هم

چهره شرقیِ زیبایِ تـو شد موجبِ خیر

یک به یک انجمنِ غـرب گـرا ریخت به هم

شاعران، طالبِ سوژه، همه دنبال تـــو اند 

سوژه پیدا شد و شعرِ شُعـرا ریخت به هم

جاذبه مـالِ زمین است، تو شاید دزدی

که فقط آمـدنت جـــاذبه را ریخت به هم

من همان آدمِ پُــر منطقِ بی احسـاسم 

پس چرا آمدنت، حالِ مرا ریخت به هم؟؟

حس و حـال همـه ثـانیــه ها ریخت به هم

شوقِ یک رابطه با حاشیه ها ریخت به هم !!

گفته بودم به کسی عشق نخواهم ورزید

آمدی و همه فرضیـه ها ریخت به هم !!

روحِ غمگینِ تـو در کالبَدم جا خوش کرد

سرفه کردی و نظامِ ریه ها ریخت به هم

پــایِ عشقِ تو دلم مُـرد و دگر هیـچ نشد

قلب از وحشتِ نرخِ دیه اش ریخت به هم

بغض کردیم و حسودانِ جهان شـاد شدند

دلمان تنگ شد و قافیه ها ریخت به هم ..

- امید صبّاغ نو