خانه ات را باد برد،

تو هنوزم نگرانِ وزشِ باد، در موی منی؟

مسخِ افیونیِ افسانه اصحابِ کدامین غاری؟

در کدامین خوابی؟!

خواب در چشمِ تو ویرانیِ صد طایفه است !!

و تو در خوابی، و آب

از سرت می گذرد؛

و ندیدی هرگز

توی جنگل، کاج را 

شب به شب، جای سپیدار زدند !

و نبودند پلنگان، وقتی

که دماوندِ اساطیری را 

از کمر، دار زدند !

و به هر دانه برنجی که به رنج

بر سرِ سفره ما آمده بود

توی شالیزاران،

آهن و آجر و دیوار زدند!

و تو در خوابی، و آب

تشنه " هامون " شد !

خونِ زاینده برید؛

و نفس های شبِ شرجیِ هور

زیر گِل، مدفون شد ! ..

ثبت شده در دوشنبه 94/3/18 ساعت 10:28 صبح توسط Mahdi نظرات شما () |